3.
ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΗ ΠΥΡΟΠΡΟΣΤΑΣΙΑ
Τα μέτρα
ενεργητικής πυροπροστασίας που πρέπει να λαμβάνονται αναφέρονται στις
αντίστοιχες νομοθετικές διατάξεις ανάλογα με το είδος της εγκατάστασης και τη
χρήση του.
3.1
Πυρανίχνευση - Ανιχνευτές εύφλεκτων αερίων
Όπου
επιβάλλεται από τις ειδικές διατάξεις για κάθε κατηγορία κτιρίων,
γίνεται εγκατάσταση
αυτομάτου συστήματος ανίχνευσης
της πυρκαγιάς με παροχή σημάτων συναγερμού ή και
ελέγχου ή και βλάβης. Σκοπός
της εγκατάστασης ενός αυτομάτου συστήματος
ανίχνευσης πυρκαγιάς είναι ν' ανιχνεύσει έγκαιρα την πυρκαγιά και να σημάνει
συναγερμό, που δίνεται με ηχητικά ή οπτικά μέσα στην ελεγχόμενη περιοχή ή σ' ένα
πίνακα ενδείξεων τοποθετημένο σε ειδικό χώρο ελέγχου.
Εκτός των
ανιχνευτών πυρκαγιάς, άλλα αυτόματα
μέσα πρόκλησης σημάτων είναι οι
συσκευές διαπίστωσης ροής σε αυτόματο σύστημα πυρόσβεσης, οι συσκευές
παρακολούθησης της ετοιμότητας λειτουργίας του αυτόματου συστήματος πυρόσβεσης
κ.ά.
Οι
ανιχνευτές σύμφωνα με το φαινόμενο που ανιχνεύεται χαρακτιρίζονται ως θερμικοί,
ανιχνευτές καπνού, ανιχνευτές φλόγας κ.α. Επίσης, μπορεί σε ορισμένα σημεία της
εγκατάστασης να χρησιμοποιούνται
ανιχνευτές εύφλεκτων αερίων, με σκοπό
την έγκαιρη προειδοποίηση για την παρουσία εύφλεκτου αερίου, πριν η συγκέντρωση
φτάσει στο κατώτερο όριο αναφλεξιμότητας.
3
. 2 Συναγερμός
Τα
συστήματα συναγερμού αποτελούν απαραίτητο
τμήμα του συστήματος πυροπροστασίας
των κτιρίων. Τα συστήματα συναγερμού για πυρκαγιές ανήκουν σε δύο τύπους:
-
Χειροκίνητα
συστήματα τα οποία επιτρέπουν στο άτομο που θα ανακαλύψει μια πυρκαγιά,
να καλέσει αμέσως βοήθεια χειριζόμενο ένα διακόπτη από αυτούς που βρίσκονται
μέσα στο κτίριο.
-
Αυτόματα
συστήματα ανίχνευσης πυρκαγιάς και κρούσης του συναγερμού χωρίς ανθρώπινη
επέμβαση.
Σύμφωνα με την
ισχύουσα νομοθεσία, οι συσκευές συναγερμού που εκπέμπουν ηχητικά σήματα πρέπει
να έχουν τέτοια χαρακτιριστικά και να είναι κατανεμημένες με τέτοιο τρόπο, ώστε
τα σήματα να υπερισχύουν της μέγιστης στάθμης θορύβου που υπάρχει σε κανονικές
συνθήκες και να ξεχωρίζουν από τα ηχητικά σήματα άλλων συσκευών στον ίδιο χώρο
3. 3
Πυρόσβεση
Η
πυροσβεστική επέμβαση στο ξεκίνημα μιας φωτιάς είναι ιδιαίτερα αποτελεσματική.
Στα πρώτα λεπτά μιας πυρκαγιάς αρκεί «ένας κουβάς νερό» ή ένας μικρός φορητός
πυροσβεστήρας για να αποτραπεί μια πολύ δύσκολη προσπάθεια με μεγάλη πιθανότητα
σοβαρών επιπτώσεων.
Όπως
αναφέρθηκε, υπάρχουν τέσσερις
απαραίτητες προϋποθέσεις για την ανάπτυξη μιας πυρκαγιάς οι οποίες αποτελούν τη
λεγόμενη «πυραμίδα της φωτιάς»
(θερμοκρασία,
καύσιμο, οξυγόνο, ελεύθερες ρίζες). Η
εξουδετέρωση ενός ή περισσοτέρων από
αυτούς τους παράγοντες μπορεί να καταστείλει μια πυρκαγιά.
Με βάση τα
παραπάνω, οι βασικές αρχές πυρόσβεσης
είναι οι ακόλουθες:
(1)
Αραίωση,
δηλαδή μείωση της πυκνότητας συγκέντρωσης του
υλικού ανάφλεξης, στην περιοχή που εξελίσσεται η πυρκαγιά. Το φαινόμενο της
αραίωσης σπανίως επιτυγχάνεται με κατασβεστικά μέσα. Συνήθως οφείλεται σε
διαδικασίες έγκαιρης απομάκρυνσης
υλικών, που δεν έχουν ακόμα αναφλέγει.
(2)
Τοπική ψύξη,
που βασίζεται στην αφαίρεση ποσοτήτων θερμότητας
από την εστία πυρκαγιάς, με ρυθμό ταχύτερο από το ρυθμό παραγωγής τους, ώστε
λόγω μείωσης της θερμοκρασίας να διακοπεί η καύση.
(3)
Απόπνιξη,
δηλ. μείωση της περιεκτικότητας σε οξυγόνο που
μπορεί να επιτευχθεί με διαδικασία αραίωσης, λόγω αυξημένης παρουσίας ή
προσθήκης αδρανών (ως προς την καύση) αερίων. Η μέθοδος της «απόπνιξης» βρίσκει
εφαρμογή κυρίως σε κλειστούς χώρους ή όταν υπάρχει δυνατότητα να καλυφθεί
ολόκληρη η φλεγόμενη περιοχή, έστω πρόσκαιρα, από άκαυστο κάλυμμα ή από το
κατασβεστικό μέσο. Για την κάλυψη της φλεγόμενης περιοχής, μπορούν να
χρησιμοποιηθούν κατάλληλα πυρίμαχα μέσα ή συνηθέστερα αφρός ή άκαυοτες ουσίες
που δημιουργούν «κρούστα» και εμποδίζουν το οξυγόνο να συντηρήσει την καύση.
(4)
Καταλυτική κατάσβεση,
που στηρίζεται στη
διαπίστωση ότι η διαδικασία εξέλιξης του
φαινομένου της καύσεως προϋποθέτει συνεχείς (αλυσιδωτές) αντιδράσεις. Αν αυτές
οι αντιδράσεις επιβραδυνθούν αρκετά και τελικά διακοπούν, επιτυγχάνεται
κατάσβεση.
Για να επιτευχθούν οι πυροσβεστικές
δράσεις
που ήδη αναφέρθηκαν πρέπει να
χρησιμοποιηθούν τα
κατάλληλα υλικά
και βέβαια ο
απαραίτητος εξοπλισμός.
Η επιλογή του
κατάλληλου εξοπλισμού (κατασβεστικά
υλικά - μέσα πυρόσβεσης) έχει
μεγάλη σημασία για την
καταπολέμηση μιας πυρκαγιάς.
Η επιλογή αυτή πρέπει να
βασίζεται στο είδος και τις ποσότητες των
υλικών
που υπάρχουν σε ένα χώρο εργασίας.
Εκτός από τις απαιτήσεις της ελληνικής
νομοθεσίας, για τον πυροσβεστικό εξοπλισμό
υπάρχουν και ακολουθούνται ευρωπαϊκά και
διεθνή πρότυπα.Όσον αφορά στο μηχανικό
εξοπλισμό
χρησιμοποιείται μια μεγάλη ποικιλία εργαλείων
και βοηθητικών μέσων, σταθερών και
κινητών συσκευών και
μηχανημάτων καθώς και ειδικές
εγκαταστάσεις. Όσον αφορά στα
υλικά κατάσβεσης
χρησιμοποιούνται
το νερό, το
CO2,
ειδικές σκόνες (γνωστές
σαν «ξηρές σκόνες»), αεραφροί και ειδικά
αέρια.
Πυροσβεστήρες
Οι
πυροσβεστήρες
ανάλογα με το
περιεχόμενο
κατασβεσπκό υλικό
τους χαρακτιρίζονται
σε: νερού, ξηρής ή χημικής σκόνης,
CO2,
μηχανικού αφρού,
αέριων υδρογονανθράκων
κ.λπ. Ανάλογα με το
μέγεθος
τους ταξινομούνται σε: φορητούς, τροχήλατους,
εγκατεστημένους πάνω σε δίτροχο φορείο και
δυνατότητα μεταφοράς τους από
ένα άτομο, ρυμουλκούμενους κ.λπ.
Η
Κοινή Υπουργική Απόφαση 618/
43/2005,
καθορίζει τις διαδικασίες και
προϋποθέσεις
έγκρισης, διάθεσης και ελέγχου στην ελληνική αγορά των πυροσβεστήρων,
τις διαδικασίες συντήρησης, επανελέγχου
και αναγόμωσης αυτών.
Στην απόφαση αναφέρονται οι
σχετικοί κανονισμοί και τα πρότυπα με βάση τα οποία
πρέπει να κατασκευάζονται οι πυροσβεστήρες, η απαραίτητη
σήμανση που πρέπει
να διαθέτουν και η διαδικασία πιστοποίησης
τους από αναγνωρισμένους φορείς
που έχουν εγκριθεί από το Υπ. Ανάπτυξης.
Οι πυροσβεστήρες θα πρέπει να ελέγχονται
τακτικά από τον ιδιοκτήτη όσον αφορά
στην καλή κατάσταση σύμφωνα με τις οδηγίες λειτουργίας τους (π.χ. έλεγχος μανομέτρου
πίεσης), στο σημείο τοποθέτησης τους κ.λπ.
Επίσης, ο
ιδιοκτήτης
θα πρέπει
να εξασφαλίζει ότι οι
πυροσβεστήρες ελέγχονται και συντηρούνται κατάλληλα από αναγνωρισμένη
εταιρία (που έχει εγκριθεί
από
ένα διαπιστευμένο φορέα), σύμφωνα
με τον πίνακα που ακολουθεί,
και να φροντίζει
να αναγομωθούν ή να αντικατασταθούν
οι πυροσβεστήρες οι οποίοι
έχουν ολικώς ή μερικώς εκκενωθεί για κάποιο
λόγο, ή ο έλεγχος
τους έχει υποδείξει ότι είναι απαραίτητη
η αναγόμωση.
Στα παρατήματα
IV, V, VI
της απόφασης
περιγράφονται οι
διαδικασίες συντήρησης, περαιτέρω συντήρησης
και διεξοδικού ελέγχου,
αντίστοιχα. Η απόφαση τροποποιήθηκε με την
ΚΥΑ
17230/671/2005. Στον παρακάτω
πίνακα αναφέρονται τα διαστήματα συντήρησης
και μέγιστης λειτουργικής ζωής
των πυροσβεστήρων σύμφωνα με τις παραπάνω
ΚΥΑ.
Άλλα εργαλεία
Μία σειρά από
εργαλεία και εξαρτήματα
υποβοηθούν την κατάσβεση πυρκαγιών. Τέτοια
είναι βαρέλια με νερό ή άμμο, πυρίμαχα
υφάσματα, χωρίσματα, στολές κ.λπ.,
φτυάρια, πυροσβεστικά
τσεκούρια, σκάλες,
γάντια, μάσκες κ.ά. Σύμφωνα με την
απόφαση
1589/104/2006,
επιχειρήσεις που υποχρεούνται
στην εγκατάσταση μόνιμου υδροδοτικού
πυροσβεστικού δικτύου, επιβάλλεται να εφοδιάζονται με ένα ειδικό ερμάριο
με βοηθητικά εργαλεία και μέσα, ανεξαρτήτου
αριθμού πυροσβεστικών φωλιών.
Το ερμάριο αυτό ονομάζεται
ΣΤΑΘΜΟΣ και θα
παίρνει αύξοντα αριθμό με μεγάλα γράμματα
όπως π.χ. ΠΡΩΤΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ ΕΙΔΙΚΩΝ
ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΙΚΩΝ ΕΡΓΑΛΕΙΩΝ ΚΑΙ ΜΕ
ΣΩΝ. ΔΕΥΤΕΡΟΣ... Ανά έξι
πυροσβεστικές φωλιές που βρίσκονται στο
στεγασμένο χώρο
της επιχείρησης, πρέπει να υπάρχει ένα
ΣΤΑΘΜΟΣ, δηλ. ένα ειδικό ερμάριο μέσα
στο οποίο θα βρίσκονται: ένας λοστός
διάρρηξης, ένας πέλεκυς μεγάλος, ένα φτυάρι,
μια κουβέρτα διάσωσης (δύσφλεκτη),
δυο ηλεκτρικοί φανοί χειρός, δυο ατομικές
προσωπίδες με φίλτρο ή ατομικές μάσκες
διαφυγής, δυο κράνη προστατευτικά.
Ανά 12 πυροσβεστικές φωλιές
στον παραπάνω ΣΤΑΘΜΟ θα προστίθενται: μια αναπνευστική
συσκευή πεπιεσμένου αέρα τουλάχιστον
έξι λίτρων.
Εγκαταστάσεις
πυρόσβεσης
Η χρησιμοποίηση των
πυροσβεστήρων χαρακτιρίζεται από χρονικό
και ποσοτικό όριο,
συνεπώς η παρουσία τους παίζει ρόλο
πρώτων βοηθειών. Με την
επέκταση της φωτιάς
και για την πλήρη αντιμετώπιση της,
χρησιμοποιούνται
μόνιμα, σταθερά συστήματα,
που τα χρονικά και ποσοτικά τους όρια είναι
συντριπτικά μεγαλύτερα από αυτά των φορητών μέσων πυρόσβεσης. Μπορεί να
χρησιμοποιούνται μόνιμες εγκαταστάσεις πυρόσβεσης με νερό, μόνιμα συστήματα
καταιονισμού με CΟ2,
αφρού, σκόνης, εναλλακτικών αέριων παραγόντων (συστήματα αδρανούς αερίου ή
συστήματα αέριων αλογοναναθράκων).
Υλικά κατάσβεσης
Τα υλικά κατάσβεσης τα οποία χρησιμοποιούνται
στην προσπάθεια αντιμετώπισης των πυρκαγιών ταξινομούνται στις παρακάτω
κατηγορίες:
Η
κατασβεστική του ικανότητα βασίζεται
στην ιδιότητα του να απορροφά σημαντικά ποσά θερμότητας από την εστία φωτιάς,
οπότε και ατμοποιείται. Ταυτόχρονα, απομονώνει θερμικά όλη την περιοχή της
εστίας. Το εκτοξευόμενο νερό πρέπει να έρχεται σε επαφή με τα αντικείμενα στις
περιοχές που καίγονται.
Το
νερό σαν κατασβεστικό μέσο, μπορεί να είναι
επικίνδυνο στις ακόλουθες περιπτώσεις
(ενδεικτικά):
Κοντά σε
δίκτυα, μηχανήματα ή εγκαταστάσεις με ηλεκτρική τάση (κίνδυνος ηλεκτροπληξίας).
Όταν στην εστία φωτιάς υπάρχουν πυρωμένα
μέταλλα μεγάλης επιφάνειας.
Όταν η εστία έχει θερμοκρασία πολύ μεγάλη (1.300°C
και άνω). Σε αυτές τις περιπτώσεις η πυρόσβεση αρχίζει με προσβολή - ψύξη της περιμέτρου της εστίας
και βαθμιαία διείσδυση προς το κέντρο της παράλληλα με την ταυτόχρονη
πρόοδο της ψύξης.
Όταν εκτοξεύεται νερό σε υλικά που διογκώνονται πολύ ή συγκρατούν το νερό
(βαμβάκι, καπνός κ.α.), ανακύπτουν άλλοι κίνδυνοι όπως κατάρρευση οικημάτων κ.λπ.
Στην κατάσβεση πυρωμένων ανθράκων γιατί
παράγονται σημαντικές ποσότητες μονοξειδίου του άνθρακα και υδρογόνου.
Όταν ρίχνεται συμπαγής βολή νερού σε καιγόμενα ή
υπέρθερμα λάδια ή μαζούτ, απαιτείται μεγάλη προσοχή, γιατί υπάρχει κίνδυνος να
παρατηρηθεί αναβρασμός και να εκσφενδονιστούν φλεγόμενες σταγόνες ή
μικροποσότητες καιγόμενων υλικών σε αρκετή απόσταση (κίνδυνος επέκτασης της
φωτιάς).
Το νερό δε σβήνει φωτιές φωσφόρου, θειαφιού, ναφθαλίνης, καμφοράς, εύφλεκτων
κινηματογραφικών ταινιών και γενικά υλών που περιέχουν περίσσεια οξυγόνου (π.χ.
υπεροξείδια).
Επίσης όταν εκτοξεύεται με τη μορφή συμπαγούς βολής, δε σβήνει
αλλά αντίθετα επεκτείνει, φωτιές πετρελαιοειδών και υγρών που επιπλέουν στο νερό
(είναι μικρότερου ειδικού βάρους απ' το νερό).
- Διοξείδιο του άνθρακα (CO2)
Η κατασβεστική του δράση οφείλεται
στην αραίωση του αέρα και του οξυγόνου της καύσης. Χρησιμοποιείται με επιτυχία
σαν κατασβεστικό υλικό αδρανές, μη αγώγιμο ηλεκτρικά και «καθαρό» επειδή δεν
αφήνει κατάλοιπα μετά τη χρήση του. Είναι
κατάλληλο για χώρους
που περιέχουν υγρά ή αέρια καύσιμα, χώρους
ηλεκτρικών συσκευών και ηλεκτρικών εγκαταστάσεων, συνηθισμένα καύσιμα υλικά (χαρτιά,
ξύλα κ.λπ), στερεά καύσιμα γενικά κ.λπ. Η χρήση του
CΟ2
επιτρέπεται σε χώρους Η/Υ και τηλεπικοινωνιών, ως καθαρού μέσου, να αποφεύγεται
όμως η κατ' ευθείαν βολή επί ηλεκτρονικού υλικού υπό λειτουργία.
Η χρησιμοποίηση
CO2
δεν αποτελεί σωστή επιλογή
για την κατάσβεση πυρκαγιών σε υλικά στη χημική
σύσταση των οποίων περιέχεται επαρκές για την καύση τους οξυγόνο. Δεν είναι
επίσης κατάλληλο για καιγόμένα μέταλλα.
To CO2
αν και δεν είναι τοξικό, σε υψηλές συγκεντρώσεις που είναι αναγκαίες για την
κατάσβεση πυρκαγιάς, είναι επικίνδυνο
για τους ανθρώπους (κίνδυνος ασφυξίας).
Εξαιτίας αυτού, τα συστήματα ολικής κατάκλισης με
C02
δεν θα πρέπει να είναι αυτόματης λειτουργίας, όταν προορίζονται για χώρους στους
οποίους βρίσκονται άνθρωποι. Κατά τη χρήση πυροσβεστήρων
προφύλαξη
πρέπει να ληφθεί, ώστε να αποφευχθεί η επαφή με
στερεό CO2,
που ίσως δημιουργηθεί, και με κάθε κρύο τμήμα του σωλήνα και της χοάνης εκροής
για να μην επέλθει έγκαυμα από το ψύχος.
Η
κατασβεστική τους ικανότητα
βασίζεται στη δυνατότητα επέμβασης στην αλυσίδα
της φωτιάς. Οι πιο διαδεδομένες ξηρές χημικές σκόνες έχουν σαν βασικό υλικό το
δισανθρακικό κάλιο ή νάτριο.
Θεωρητικά
μπορούν να σβήσουν οποιαδήποτε φωτιά. Προσφέρονται για κατασβέσεις σε
περιβάλλον υψηλών τάσεων, αν και έχουν το μειονέκτημα ότι τα κατάλοιπα της
σκόνης μπορεί να προκαλέσουν μεγάλες ζημιές σε εγκαταστάσεις και να αποτελέσουν
επικίνδυνους ρυπαντές. Γενικά, όπου δεν υπάρχει κίνδυνος ζημιών από τα
κατάλοιπα, οι ξηρές σκόνες αποτελούν άριστη λύση.
- Αεραφρός κατάσβεσης,
AFFF
Οι βασικοί
τρόποι με τους οποίους δρα ως κατασβεστικό μέσο είναι με το «πνίξιμο» της φλόγας,
καθώς την καλύπτει και την απομονώνει από το οξυγόνο του αέρα και με την ψύξη
της φλεγόμενης επιφάνειας λόγω της βαθμιαίας αποβολής και εξάτμισης του νερού
από τον αφρό.
Συστήματα
αφρού υψηλής διόγκωσης μπορούν
να χρησιμοποιηθούν για αποθήκες,
χώρους φύλαξης αρχείων και βιβλιοθήκες. Σε κάθε περίπτωση πρέπει να
χρησιμοποιείται με προσοχή σε χώρους όπου υπάρχουν άνθρωποι διότι υπάρχει ο
κίνδυνος δημιουργίας ασφυκτικού περιβάλλοντος.
-
Αλογονομένοι υδρογονάνθρακες
(Halons)
Η
κατασβεστική τους δράση
στηρίζεται στην αντικαταλυτική επέμβαση στις
αλυσίδες της καύσης. Από το 1994 έχει απαγορευθεί η παραγωγή τους λόγω της
σημαντικής συμβολής τους στην καταστροφή του στρώματος όζοντος της στρατόσφαιρας.
Οι χρήστες Halons
έχουν αρκετές εναλλακτικές επιλογές.
-
Εναλλακτικοί Αέριοι Παράγοντες
Κατατάσσονται σε δύο κατηγορίες:
(1)
Συστήματα αδρανούς αερίου:
Τα αδρανή αέρια είναι καθαροί κατασβεστικοί
παράγοντες ηλεκτρικά μη-αγώγιμοι. Αδρανές αέριο όπως το άζωτο μπορεί να
χρησιμοποιηθεί από μόνο του, αλλά μπορούν να χρησιμοποιηθούν επίσης και μίγματα
αερίων, τα κύρια συστατικά των οποίων είναι το άζωτο και το αργό.
Χώροι
όπου τα συστήματα αδρανών αερίων θα μπορούσαν να αποτελέσουν μια πιθανή λύση
συμπεριλαμβάνουν τηλεπικοινωνιακές εγκαταστάσεις, χώρους Η/Υ, χώρους
αποθήκευσης-φύλαξης αρχείων, περιοχές εύφλεκτων υγρών, θαλάμους μετασχηματιστών/διακοπτών
κ.α.
(2)
Συστήματα Αερίων Αλογονανθράκων:
Ένας αριθμός κατασβεστικών αερίων
αλογονανθράκων με πολύ χαμηλό ή μηδενικό δυναμικό καταστροφής όζοντος, έχουν
αναπτυχθεί τα τελευταία χρόνια (π.χ. περφθοροβουτάνιο, επταφθοροπροπάνιο κ.λπ.).
Περιοχές εφαρμογής
αυτών των κατασβεστικών αέριων αλογονανθράκων
μπορεί να είναι εγκαταστάσεις τηλεπικοινωνιών και Η/Υ, θάλαμοι ελέγχου, χώροι
μετασχηματιστών / διακοπτών, χώροι αποθήκευσης - φύλαξης αρχείων, επικίνδυνα
εύφλεκτα υγρά κ.α.
Κατηγορίες πυρκαγιών
Ανάλογα με το είδος καυσίμου, υπάρχουν
τέσσερις βασικές κατηγορίες πυρκαγιάς
που παρουσιάζονται στον πίνακα
4. Ανάλογα με το είδος του καυσίμου αναφέρονται ενδεικτικά κατάλληλα
κατασβεστικά υλικά.
Θα πρέπει να
αναφέρουμε ότι στην κατηγοριοποίηση των πυρκαγιών υπήρχε παλαιότερα και η
κατηγορία Ε
για πυρκαγιές πάνω
ή κοντά σε ηλεκτρικές συσκευές ή εγκαταστάσεις που βρίσκονται υπό τάση.
Σύμφωνα όμως με την κατηγοριοποίηση που
ισχύει σήμερα με βάση τα σχετικά ευρωπαϊκά πρότυπα, δεν υπάρχει πλέον η ένδειξη
Ε. Σε κάθε περίπτωση, σε κάθε μέσο πυρόσβεσης πρέπει να αναγράφεται το αν είναι
κατάλληλο ή όχι για χώρους με τάση (π.χ. γι' αυτού του είδους τις πυρκαγιές
χρησιμοποιούνται
CO2,
κατάλληλη ξηρή σκόνη κ.λπ.).
←
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ