• Για την κατάσβεση επιφανειακής φωτιάς (εξ αιτίας κυρίως του νερού που περιέχουν) σε συνηθισμένα στερεά (ξύλο, χαρτί κ.λπ.).

Ο αφρός δεν πρέπει να χρησιμοποιείται:

• Σε πυρκαγιές με αέρια και υγροποιημένους ελαφρούς υδρογονάνθρακες, όπως βουτάνιο, προπάνιο κ.λπ.
• Σε πυρκαγιές που εμφανίζονται σε σημεία διαρροής δεξαμενών υγρών καυσίμων, τα οποία ρέουν διαβρέχοντας τα τοιχώματα της δεξαμενής.
• Σε καιόμενα μέταλλα που αντιδρούν βίαια με το νερό, όπως το μεταλλικό νάτριο, κάλιο κ.λπ.
• Όπου υπάρχει συσκευή ή εγκατάσταση υπό τάση, γιατί περιέχει νερό και μπορεί να προκαλέσει ηλεκτροπληξία ή βραχυκύκλωμα.
• Πάνω από καιόμενα λάδια, άσφαλτο και γενικά υγρά που καίγονται σε ανοιχτές δεξαμενές, γιατί μπορεί να παρουσιαστεί έντονος αναβρασμός του νερού και υπερχείλιση καιόμενου υγρού ή εκτίναξη καιόμενων σταγόνων.
• Όταν καίγονται υγρά μη αναμίξιμα με το νερό, εκτός αν πρόκειται για ειδικούς τύπους αφρού, κατάλληλους για την περίσταση.
Στις εφαρμογές του αφρού, άλλοτε μεν το αφρογόνο διάλυμα νερού - συμπυκνώματος δημιουργείται κατά τη φάση της λειτουργίας, άλλοτε δε προϋπάρχει αποθηκευμένο σε ειδική δεξαμενή. Οι εφαρμογές εξάλλου του αφρού προϋποθέτουν τη χρήση ανάμικτη και αφρογεννήτριας.
Ο ανάμικτης είναι ένας απλός σωλήνας Venturi, μέσα από τον οποίο περνάει νερό και το αναμιγνύει με το συμπύκνωμα, στην κατάλληλη αναλογία. Διαθέτει μια πλευρική οπή από την οποία αναχωρεί σωλήνας που βυθίζεται στο δοχείο που περιέχει το συμπύκνωμα. Λόγω της πτώσεως της πιέσεως στο τοίχωμα του Venturi (που οφείλεται στην ταχύτητα ροής του νερού), γίνεται αναρρόφηση συμπυκνώματος.
Σε περισσότερο σύνθετα συστήματα χρησιμοποιείται δοσομετρική αντλία. Σε μερικά συστήματα οι ανάμικτες παρεμβάλλονται στην ευθεία του σωλήνα διανομής (Inductor in line) και σε άλλα οι ανάμικτες συνδέονται με την αντλία (Inductor around the pump).
Η αφρογεννήτρια είναι η τελική συσκευή στην οποία το αφρογόνο διάλυμα αναμιγνύεται με αέρα για να γίνει αφρός. Πρόκειται και πάλι για ένα σωλήνα με πλευρικές τρύπες γύρω από την περίμετρο της μιας άκρης του, με μια στένωση Venturi. Αν η αφρογεννήτρια συνδυάζεται με τον ανάμικτη τότε έχει μόνο τρύπες. Επειδή το διάλυμα περνάει μέσα από τη στένωση, υπάρχει πτώση πιέσεως στην πλευρά του τοιχώματος και ο αέρας εισρέει από τις τρύπες, ανακατεύεται με το διάλυμα και από την αφρογεννήτρια εξέρχεται αφρός.

Υπάρχει η δυνατότητα να χρησιμοποιείται σε κάθε σύστημα αφρογεννήτρια κατάλληλου μεγέθους ώστε να δίνει τις αναγκαίες παροχές.
Σε μερικές περιπτώσεις γίνεται διανομή του αφρογόνου διαλύματος μέσω σωληνώσεων, πάνω στις οποίες κατά διαστήματα υπάρχουν μικρές αφρογεννήτριες. Σ'αυτή την περίπτωση μιλάμε για sprinkler αφρού.
Στην πρώτη περίπτωση ο αφρός εκτοξεύεται προς τη φωτιά ή απλώς χύνεται μέσα στο χώρο που προστατεύει.
Στη δεύτερη ανήκει και η μέθοδος της υποεπιφανειακής εγχύσεως μέσα σε δεξαμενές υγρών καυσίμων.
Στην τελευταία περίπτωση όταν χρησιμοποιούνται sprinklers αφρού, η έγχυση γίνεται μέσα από σωληνώσεις και ακροφύσια χωρίς εκτόξευση αλλά με ελεύθερη πτώση, σε μορφή νιφάδων. Για την καλύτερη εξάπλωση τα ακροφύσια αυτά τοποθετούνται όσο το δυνατόν ψηλότερα και με αρκετή πυκνότητα, ώστε η εξάπλωση αυτή να καλύψει όλη την από κάτω τους επιφάνεια.
Είναι μάλιστα δυνατό να τοποθετηθεί και ένας ειδικός τύπος ακροφυσίων στο δάπεδο και να εκτοξεύεται ο αφρός προς τα πάνω.
α. Εφαρμογές μόνιμων συστημάτων αφρού
Στην περίπτωση εφαρμογής συστήματος αφρού{29} για την προστασία επιφανειών, καθορίζεται (εκτός ειδικών περιπτώσεων), ότι η παροχή σε αφρογόνο διάλυμα πρέπει να είναι 8 It/min ανά m2 επιφάνειας, με βαθμό διογκώσεως 4 έως 8 και για χρόνο τουλάχιστον 10 min.
Για δεξαμενές καυσίμων υπάρχουν κανόνες για αντίστοιχες παροχές, που ποικίλουν κατά τον τύπο της δεξαμενής.
Για την προστασία των κλειστών δεξαμενών με σταθερή οροφή γενικά, αναφέρονται οι εξής μέθοδοι χρησιμοποιήσεως του αφρού, με προσεγγιστική απόδοση των αγγλικών αντίστοιχων όρων.
• Μέθοδος της επιπλέουσας "μάνικας" (floating hose), που είναι από αμίαντο ή ειδικό nylon, τυλιγμένη αρχικά μέσα σε ειδική συσκευή. Όταν από τη μια άκρη δοθεί πίεση, υποχωρεί το διάφραγμα που κρατάει τυλιγμένη τη "μάνικα". Αφού ελευθερωθεί με αυτό τον τρρπο η "μάνικα" ξετυλίγεται και επιπλέει στο υγρό από την άνωση, καθώς προσάγει τον ιδιαίτερα ελαφρό κατασβεστικό αφρό. Σε άλλη εφαρμογή η μάνικα δεν επιπλέει αλλά αιωρείται πάνω από την προστατευόμενη επιφάνεια.
• Μέθοδος της σκάφης (foam trough), η οποία σχηματίζεται από μεταλλικά φύλλα κυλινδρωμένα και ενωμένα σε σχήμα που θυμίζει παιδική "τσουλήθρα" που κατέρχεται σπειροειδώς από την κορυφή μέχρι ύψος 1,3 m από τον πυθμένα.
• Ο αγωγός αφρού (foam chute), αποτελείται από έναν κατακόρυφο αγωγό στο ύψος της δεξαμενής, με διαδοχικά ανοίγματα που μπορούν να κλείνουν κατ' επιλογήν, έτσι που ο αφρός να εξέρχεται κάθε φορά από το σημείο που βρίσκεται ακριβώς επάνω από την επιφάνεια του καιόμενου ή προστατευόμενου καυσίμου.
Σε άλλα συστήματα γίνεται έγχυση αφρού κάτω από την επιφάνεια και στη συνέχεια (λόγω του μικρού ειδικού βάρους του), ο αφρός ανέρχεται και υπερκαλύπτει την προστατευόμενη επιφάνεια. Ειδικές διατάξεις παροχής αφρού χρησιμοποιούνται σε δεξαμενές καυσίμου με επιπλέουσα οροφή.
β. Κεντρικά συστήματα αφρού υψηλής διογκώσεως
Η μέθοδος είναι σχετικά νέα και έγινε δυνατή όταν παρασκευάστηκαν συμπυκνώματα που μπορούν να δώσουν διογκώσεις έως 1 :·1000. Η δυνατότητα αυτη οδήγησε στην κατασκευή συστημάτων "κατακλυσμού" με αφρό μεγάλων όγκων.
Όπως είναι ευνόητο εδώ, εκείνο το συστατικό του αφρού από το οποίο χρειάζονται μεγάλες ποσότητες είναι ο αέρας.
Έτσι οι αφρογεννήτριες σ'αυτή την περίπτωση δεν εισάγουν τον αέρα με ελκυσμό από σωλήνα Venturi, αλλά χρησιμοποιούν ανεμιστήρες μεγάλων παροχών.
Οι ανεμιστήρες αυτοί κινούνται με ηλεκτροκινητήρα ή μηχανή εσωτερικής καύσεως ή και με υποτυπώδη υδροστρόβιλο, ο οποίος χρησιμοποιεί το ίδιο το νερό του δικτύου που θα γίνει τελικά αφρός. Ο αέρας οδηγείται σε ένα διάτρητο μεταλλικό φύλλο πάνω στο οποίο ψεκάζεται το αφρογόνο διάλυμα. Πάνω στις τρύπες του φύλλου αυτού δημιουργούνται οι φυσαλίδες του αφρού.
Ο αφρός που παράγεται κατ'αυτό τον τρόπο, αφήνεται να απλωθεί μπροστά από τη μηχανή ή οδηγείται με πάνινους σωλήνες μεγάλης διαμέτρου προς ανοίγματα, απ'όπου διεισδύει στον χώρο που προστατεύεται ή αφήνεται να πέσει από ψηλά.