Προδιαγραφές για την εκπόνηση μελετών πυροπροστασίας κτιρίων - Ενεργητική Πυροπροστασία

ΧΕΙΡΟΚΙΝΗΤΟ ΗΛΕΚΤΡΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΥ

Αυτό επιβάλλεται σε ορισμένες κατηγορίες κτιρίων και αποτελείται: α) από τους Ηλεκτρικούς Αγγελτήρες  πυρκαϊάς (κομβία συναγερμού) και β) τις σειρήνες συναγερμού οι οποίες μπορεί να συνοδεύονται με φωτεινή ένδειξη (FLASH). Οι αγγελτήρες τοποθετούνται κοντά στο κλιμακοστάσιο ή στην έξοδο κινδύνου σε σημεία εύκολης προσέγγισης από το κοινό ή από το προσωπικό χωρίς παρεμβαλλόμενα εμπόδια.
Οι αγγελτήρες αποτελούνται από το επίτοιχο ηλεκτρικό κομβίο πυρασφάλειας ερυθρού χρώματος με πλαστικό διαφανές κάλυμμα το οποίο ενεργοποιείται με πίεση επί του κομβίου με σπάσιμο του καλύμματος οπότε τίθεται σε λειτουργία η σειρήνα συναγερμού η οποία είναι συνδεδεμένη με το κύκλωμα. Υπάρχουν αγγελτήρες στους οποίους το κομβίο ενεργοποιείται μέσω κλειδαριάς.
Ο αριθμός των αγγελτήρων σε κάθε όροφο καθορίζεται από τον περιορισμό ότι κανένα σημείο του ορόφου δεν πρέπει να απέχει απόσταση μεγαλύτερη από 50 μέτρα από τον πλησιέστερο αγγελτήρια.
Οι σειρήνες συναγερμού εγκαθίστανται σε κατάλληλους χώρους ώστε να μπορούν να μεταδίδουν τ ο συναγερμό στη μεγαλύτερη δυνατή απόσταση. Η συνήθης ηχητική απόδοση είναι 100 έως 110 DB α απόσταση 1 μέτρου. Διακρίνουμε σειρήνες 24VDC, 10 mA όπως και σειρήνες σχεδιασμένες για λειτουργία 220 έως 250 AC.
Επίσης, χρησιμοποιούμε (όταν απαιτείται) φωτεινό σήμα FLASH 12/24 VDC με λάμπα πυρακτώσεως 5W ή με λάμπα αερίου XENON υψηλής φωτεινής έντασης.
Στον κατωτέρω πίνακα αναφέρονται οι κατηγορίες κτιρίων στις οποίες επιβάλλεται η εγκατάσταση χειροκινήτου ηλεκτρικού συστήματος συναγερμού.

AΝΙΧΝΕΥΣΗ ΠΥΡΚΑΓΙΑΣ

Σκοπός του συστήματος αυτόματης ανίχνευσης πυρκαγιάς είναι να ανιχνεύσει έγκαιρα την πυρκαϊά κατά το χρόνο της εμφανίσεως και να προξενήσει συναγερμό ο οποίος εκδηλώνεται με ηχητικά μέσα (Σειρήνες, Βομβητές, Κουδούνια) ή οπτικά, μέσα (φωτεινούς επα-ναλήπτες, φωτεινές ενδείξεις κ.λπ.) μέσα στην ελεγχόμενη περιοχή ή σε έναν πίνακα ενδείξεων ο οποίος τοποθετείται σε ειδικό χώρο ελέγχου στον οποίοι είναι εύκολη η παρακολούθηση.
Εκτός από τους ανιχνευτές πυρκαϊάς χρησιμοποιούνται σε ορισμένες περιπτώσεις και άλλα αυτόματα μέσα πρόκλησης σημάτων όπως οι συσκευές διαπίστωσης ροής σε αυτόματα συστήματα πυροσβέσεως, οι συσκευές παρακολούθησης της ετοιμότητας λειτουργίας του αυτομάτου συστήματος πυρόσβεσης κ.ά.
Ένα πλήρες σύστημα ανιχνεύσεως πυρκαϊάς περιλαμβάνει:
α) Τον πίνακα πυρανιχνεύσεως ο οποίος περιέχει:
(ί) Ισάριθμες ενδείξεις περιοχών (ζωνών), ανάλογα με το μέγεθος του συστήματος του προστατευόμενου χώρου της επιχείρησης ή του κτιρίου.
(ϋ) Κυρία και εφεδρική ηλεκτρική τροφοδοσία χαμηλής τάσεως. Η εφεδρική τροφοδοσία μέσω ξηρών στοιχείων τάσεων συνήθως 12 V ή 24 V θα επαρκεί δια συναγερμού τουλάχιστον 30 πρώτων λεπτών.
(iii) Σύστημα αυτομάτου επανατάξεως.
(ϊν) Σύστημα επιτηρήσεως γραμμών μετά επιλογι-κού διακόπτη εντοπισμού της βλάβης.
(ν) Σύστημα αφισβέσεων φωτεινών επαναληπτών.

(vi) Ηχητικά όργανα συναγερμού (σειρήνες, βομβη-τές, κώδωνες).
β) Καλωδιώσεις καταλλήλων διαστάσεων (2 χ 1,50 τ.χ. ή3χ!,50τ.χ.)
γ) Ανιχνευτές με τις βάσεις τους, με ένδειξη ενεργοποίησης.
δ) Φωτεινούς επαναλήπτες, οι οποίοι θα τοποθετούνται σε εμφανές σημείο.
ε) Σειρήνες συναγερμού, βομβητές, ηλεκτρικούς κώδωνες.
στ) Ένδειξη ενεργοποίησης χειροκινήτου συστήματος συναγερμού.
Κατηγορίες ανιχνευτών
Οι κυριώτεροι τύποι ανιχνευτών είναι:
α) Ανιχνευτές καπνού (τύπου ιονισμού ή φωτοπλε-κτρικοί) οι οποίοι ενεργοποιούνται με την εμφάνιση καπνού και είναι η καλλίτερη λύση για άμεση προστασία χώρων στους οποίους κατά την κανονική λειτουργία δεν υπάρχει καπνός.
Ειδικότερα για τους ανιχνευτές ιονισμού - καπνού η ραδιενέργεια πρέπει να είναι μικρότερη από 1 μ Curie.
β) Ανιχνευτές θερμοδιαφορικοί ή μέγιστης θερμοκρασίας οι οποίοι ενεργοποιούνται όταν η θερμοκρασία φθάσει (συνήθως στους 68°C ή ή ταχύτης ανύψωσης της θερμοκρασίας είναι μεγαλύτερη από 10°C ανά πρώτο λεπτό. Οι θερμοδιαφορικοί ανιχνευτές όπου λόγω της φύσεως τους δεν ενδείκνυται η τοποθέτηση ανιχνευτών καπνού (π.χ. λεβητοστάσια, δεξαμενές καυσίμων, χώροι στάθμευσης οχημάτων, μαγειρεία κ.λπ).

V) Ανιχνευτές φλόγας. Οι ανιχνευτές αυτοί τοποθετούνται σε ορισμένες περιπτώσεις και προορίζονται νια την ανίχνευση φλόγας. Είναι προφανές ότι δεν ενδείκνυται η τοποθέτηση σε χώρους όπου υπό τις κανονικές συνθήκες υπάρχει μόνιμη φλόγα (π.χ. λεβητοστάσια, μαγειρεία κ.λπ).
δ) Ανιχνευτές αερίων: Τοποθετούνται σε ορισμένες εγκαταστάσεις και έχουν σκοπό την ανίχνευση και δημιουργία συναγερμού, όταν η συγκέντρωση δεδομένου αερίου υπερβεί κάποια προκαθορισμένη τιμή.
ε) Διάφοροι άλλοι τύποι ανιχνευτών οι οποίοι δεν εμπίπτουν στις κατηγορίες α) β) γ) δ) ανωτέρω.

Τοποθέτηση ανιχνευτών

1) Καπνού
Κάθε ανιχνευτής καπνού δεν επιτρέπεται να καλύπτει επιφάνεια μεγαλύτερη από 50 τ.μ (η συνήθως καλυπτόμενη επιφάνεια υπό των πλέον χρησιμοποιούμενων ανιχνευτών είναι 40 τ.μ. η μέγιστη απόσταση μεταξύ δύο ανιχνευτών καπνού είναι 10 μ. (15 μ. για διαδρόμους) και η μέγιστη απόσταση από τον τοίχο είναι 3,5 μ. Πάντως σε καμία περίπτωση η απόσταση των ανιχνευτών από τον πλησιέστερο τοίχο δεν θα είναι μεγαλύτερη από το ήμισυ της αποστάσεως μεταξύ των ανιχνευτών.
Συνιστάται η τοποθέτηση των ανιχνευτών επί της οροφής του προστατευόμενου χώρου σε απόσταση τουλάχιστον 15 εκατ. από τον πλησιέστερο τοίχο. Εάν τοποθετούνται επί των τοίχων πρέπει να έχουν απόσταση 15-30 εκατ. κάτω από την οροφή, σύμφωνα με το κάτωθι σχήμα.

Η θέση του ανιχνευτή δεν πρέπει να παρεμποδίζεται από άλλα αντικείμενα ή από φυσικά ή τεχνητά εμπόδια.
2) Θερμοδιαφορικοί
Κάθε θερμοδιαφορικός ανιχνευτής δεν πρέπει σε καμιά περίπτωση να καλύπτει επιφάνεια δαπέδου μεγαλύτερη από 100 τ. μέτρα.
Η συνήθως καλυπτόμενη επιφάνεια από τους πλέον χρησιμοποιούμενους ανιχνευτές είναι 50 - 60 τ.μ.
Η μέγιστη απόσταση μεταξύ δύο ανιχνευτών είναι 13 μέτρα και η μέγιστη απόσταση από τον πλησιέστερο τοίχο είναι 6 μέτρα.
Επίσης, σε καμία περίπτωση η απόσταση των ανιχνευτών από τον πλησιέστερο τοίχο δεν θα είναι μεγαλύτερη από το ήμισυ της αποστάσεως μεταξύ δύο διαδοχικών ανιχνευτών. Όσον αφορά στην τοποθέτηση των ανιχνευτών επί της οροφής ή των τοίχων ισχύει το προηγούμενο σχήμα.
3) Ανιχνευτές φλόγας - αερίων ή άλλοι τύποι ανιχνευτών.
Στους ανιχνευτές αυτούς η τοποθέτηση όπως και ο αριθμός αυτών ανά καλυπτόμενη επιφάνεια προκύπτουν από τις οδηγίες των κατασκευαστών όπως και από τα στοιχεία τα οποία συνιστά το Κέντρο Δομικών της χώρας κατασκευής ή προέλευσης των.
Ειδικότερα, για τους ανιχνευτές αερίων, η θέση τους εξαρτάται από το είδος του αερίου το οποίο προορίζεται να ανιχνεύσει π.χ. ανιχνευτές υγραερίου πρέπει να τοποθετούνται παρά το δάπεδο διότι το ειδικό βάρος του υγραερίου είναι μεγαλύτερο του αέρα.
Συνδεσμολογία ανιχνευτών: Η συνδεσμολογία των ανιχνευτών γίνεται κατά ζώνες από ομοιοειδείς ανιχνευτές από τον πίνακα πυρανιχνεύσεως με καλώδιο 2 χ 1,50 τ.χ. ή 3 χ 1,50 τ.χ. Οι ανιχνευτές συνδέονται εν σειρά. Ο μέγιστος αριθμός ανιχνευτών καπνού ή θερ-μοδιαφορικών εν σειρά είναι 8-10.
Σημείωση: Στα συνήθη κτίρια εγκαθίστανται οι εξής ανιχνευτές:
α) Στο λεβητοστάσιο: Ανιχνευτής θερμοδιαφορικός (σε 1η ζώνη).
β) Στη δεξαμενή καυσίμων: Ανιχνευτής θερμοδιαφορικός (σε 2η ζώνη).
γ) Στο μηχανοστάσιο ανελκυστήρων ανιχνευτής ιονισμού - καπνού (σε 3η ζώνη).
Στον επόμενο πίνακα αναφέρονται οι κατηγορίες των κτιρίων στις οποίες επιβάλλεται η εγκατάσταση συστήματος ανιχνεύσεως πυρκάίάς.