Τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα κακής διαχείρισης μιας εγκατάστασης είναι ο ελλιπής φωτισμός, η βρωμιά και η ακαταστασία, διάφορα υλικά και εργαλεία ριγμένα στο πάτωμα και στους πάγκους και εμπόδια στους διαδρόμους μεταξύ των μηχανημάτων. Η κακή διαχείριση μπορεί να δημιουργήσει κίνδυνους ανατροπής ή πτώσης ή ακόμη κίνδυνους πυρκαγιάς ή έκρηξης. Μέσα στη γενική ακαταστασία καμουφλάρεται ένα πάτωμα κατεστραμμένο ή λερωμένο με γράσα και ελαττωματικά μηχανήματα, εργαλεία και ηλεκτρικά καλώδια εμφανίζονται ως σωστά.

Σε ορισμένες βιομηχανικές δραστηριότητες, όπως διυλιστήρια και πετροχημικά, η επίτευξη καλής διαχείρισης είναι σχετικά εύκολη υπόθεση, εφόσον όλα τα υλικά ρέουν μέσα σε σωληνώσεις και δοχεία. Σε άλλες δραστηριότητες, όμως, όπως χυτήρια, μηχανουργεία, κ.α., αυτό δεν είναι δυνατό να γίνει παρά με συστηματική παρακολούθηση. Στη συντήρηση εγκαταστάσεων επίσης, όπου είναι ανάγκη να ανοιχτούν για συντήρηση και επισκευή σωλήνες, αντλίες και δοχεία το να αφήσει κανείς ένα περικόχλιο ή ένα κλειδί μέσα σ' αυτά μπορεί να προκαλέσει περισσότερη ανησυχία παρά ο αρχικός λόγος ανοίγματος τους.

Η καλή διαχείριση απαιτεί πολύ περισσότερα από τακτική εργασία και καθαρισμούς και τη διατήρηση καθαρών των τοίχων, πατωμάτων, θυρών και παραθύρων. Κυρίως, απαιτεί θετικό σχεδιασμό της εργασίας, όσον αφορά τη ροή των υλικών και την κατάλληλη πρόβλεψη, ώστε τα παραπροϊόντα (αποκόμματα, σκόνη, ρινίσματα και άχρηστα υλικά συσκευασίας) να συλλέγονται και να απομακρύνονται. Η συλλογή και ο διαχωρισμός τέτοιων υλικών συχνά ανταμείβονται, εφόσον βρεθεί αγοραστής.

Οι κίνδυνοι από κακή διαχείριση είναι πολύ μεγαλύτεροι, όταν τα υλικά που συσσωρεύονται είναι τοξικά, εύφλεκτα ή αντιδρούν βίαια με το νερό. Τέτοια υλικά είναι για παράδειγμα:

• Σκόνη και ρινίσματα μαγνησίου ή αλουμινίου.

• Τα περισσότερα χημικά και διαλύτες.

• Διογκωμένο πολυστυρένιο και πολυουρεθάνη.

• Υλικά μόνωσης και συσκευασίας.

Ένα φανερό ψυχολογικό αποτέλεσμα της ακαταστασίας είναι ότι οι άνθρωποι βλέποντας γύρω τους απορρίμματα δεν διστάζουν να αφήσουν και τα δικά τους εκεί, κάτι που θα ντρεπόντουσαν να κάνουν σε ένα καθαρό και τακτοποιημένο χώρο εργασίας.

Οι μέθοδοι καθαρισμού απαιτούν ιδιαίτερη προσοχή. Μερικοί εργαζόμενοι εξακολουθούν ακόμη και σήμερα να χρησιμοποιούν συμπιεσμένο αέρα για απομάκρυνση της σκόνης από τα ρούχα τους, πάγκους, δάπεδα, κ.α., κάτι που είναι συχνά πολύ επικίνδυνο. Πρέπει να γίνει κατανοητό από όλους, ότι με τον τρόπο αυτό μπορεί να δημιουργηθεί ένα εκρηκτικό νέφος σκόνης. Ακόμη και αν δεν συμβεί αυτό, η σκόνη μπορεί να είναι τοξική ή στην καλύτερη περίπτωση θα αποτεθεί στους πνεύμονες και θα προκαλέσει αναπνευστικά προβλήματα.

Παρόλο που οι κίνδυνοι από την εισπνοή ινών αμιάντου έχουν γίνει αρκετά γνωστοί σήμερα, δεν είναι γενικά γνωστό ότι η είσοδος σχεδόν όλων των ινών στους πνεύμονες μπορεί να προκαλέσει παρόμοιες ζημιές. Σε όλες τις εγκαταστάσεις που εμφανίζεται σκόνη πρέπει να υπάρχει κατάλληλος εξοπλισμός για καθαρισμό με κενό, καθώς και φίλτρα σκόνης.

Για τη βρωμιά μιας εγκατάστασης μπορεί να είναι υπεύθυνα τα ακατάλληλα συστήματα λίπανσης μηχανήματος, είτε με το στάξιμο λιπαντικών στο πάτωμα, είτε με τον ψεκασμό ομίχλης λιπαντικού στην ατμόσφαιρα. Ακόμη και ο συμπιεσμένος αέρας περιέχει μικρές ποσότητες σταγονιδίων ελαίου από το συμπιεστή.